Diario - Tema 5: O deseño curricular

Ola a todxs!

O outro día na clase abordamos o tema do deseño curricular. Para quen non teña moita idea sobre este tema, explícovolo un chisco! 😉

O currículo é un documento que regula os elementos que determinan os procesos de ensino e aprendizaxe para cada unha das ensinanzas. É dicir, establece unhas pautas que se han de cumprir en cada curso académico e en cada materia. Está composto por 6 elementos indispensables:

Dentro das competencias básicas, podemos apreciar que hai 7 diferentes. Cada unidade didáctica debe tocar, polo menos, unha vez cada unha delas. Tedes explicado en que consiste cada unha na seguinte imaxe:

Tras mostrar as competencias básicas e en que consisten, pasaremos aos graos de concreción curricular. En España hai 4: 

O Goberno do Estado encárgase de determinar os contidos comúns, o horario lectivo de cada disciplina, os estándares de aprendizaxe... É competencia do Ministerio de Educación determinar os criterios de avaliación e deseñar as probas de avaliación final da ESO e do Bacharelato. O Goberno Autónomico establece os contidos dos bloques das disciplinas de libre configuración, realiza recomendacións metodolóxicas para os centros e complementa os contidos das disciplinas troncais, entre outras cousas. Finalmente, os centros docentes teñen a capacidade de implementar métodos pedagóxicos e didácticos que consideren axeitados, como poden ser as adaptacións curriculares.

Considero importante que desde a lei se promova a aprendizaxe, como mínimo, dunha lingua estranxeira polas portas que abre: opción de traballo no estranxeiro, posibilidade de comunicación, facilitación á hora de viaxar... Aínda así, considero que antes de tirar cara fóra, deberíamos varrer para casa e aprender as linguas propias do noso país. Con isto non digo que se debería deixar de aprender linguas estranxeiras, senón que, ademais, tamén se poderían aprender as linguas cooficiais de España. Deste xeito considero que eliminaríamos os prexuizos lingüísticos de considerar dialecto unha lingua totalmente recoñecida, coma ocorre co galego a miúdo. Persoalmente, gustaríame ir a Cataluña e poder comunicarme en catalán, ou en euskera no País Vasco, porque considero que a aprendizaxe dun idioma enriquece a cultura que coñecemos dun territorio. Ademais, considero de extrema necesidade integrar dunha vez por todas a lingua de signos española (LSE) no sistema educativo porque...

TODXS TEMOS DEREITO A COMUNICARNOS

Neste caso non é coma o galego, o catalán ou o euskera, que só se falan nun territorio determinado. Persoas xordas hai por todo o territorio español e todas se ven obligadas a aprender a falar sen escoitar, moitas delas, desde nacemento. Acaso non é un dereito esencial a posibilidade de comunicarse? Eu creo que si. É por isto polo que a LSE debería ser obligatoria en todos os centros educativos de calquer índole (primaria, secundaria, público, privado...) para achegarnos un pouco máis a esta sociedade, darlles a man e deixar de desplazala.

Enlaces de interese:

1. Currículo xeral da ESO e do Bacharelato. 
2. Acceso aos contidos do currículo por materias ou cursos da ESO.
3. Acceso aos contidos co currículo por materias ou cursos do Bacharelato.